Pogodne letnie popołudnie. Czarujący Paryż lat 30. XX wieku – miasto świateł i miłości. Na stadionie olimpijskim stoi scena przygotowana na koncert stulecia, oświetlona jasnym blaskiem zachodzącego słońca. Chciałoby się zawołać „O sole mio!", czyli „o słońce moje!".

W hotelu Ritz na wybitnego włoskiego tenora Tito Marelliego czeka ekskluzywny apartament. Niespodziewanie spotka się w nim trzech wybitnych tenorów – a właściwie czterech, żona – a właściwie dwie żony, mąż – a właściwie trzech mężów, kochanek – a właściwie kilku kochanków i kochanka – a właściwie... Dość. Trudno doprawdy zrozumieć, kto jest kim i, co gorsza, kto jest z kim. Kolejne minuty przed rozpoczęciem wielkiego koncertu upływają nieubłaganie...

Czy wielki koncert trzech tenorów może się odbyć z tylko jednym tenorem? Albo z czterema? Lub w ogóle bez nich?