Program
Wojciech Kilar
Modlitwa do małej Tereski
Agnus Dei
Hymn paschalny
Krzysztof Penderecki
Agnus Dei z Missa Brevis
Miserere z Pasji wg św. Łukasza
O gloriosa virginum
Henryk Mikołaj Górecki
Pięć pieśni kurpiowskich op. 75 nr. 1 „Hej, z góry, z góry!”
Joanna Wnuk–Nazarowa
„Głos miłego mego” do biblijnego tekstu z „Pieśni nad pieśniami” na trzygłosowy chór żeński
„Dwa wiatry” – umuzyczniony wiersz Juliana Tuwima, na trzygłosowy chór żeński

Wykonawcy
Zespół Śpiewaków Miasta Katowice Camerata Silesia
Anna Szostak – dyrygentka

Listopadowy koncert Cameraty Silesii stanowi krótki przegląd najwybitniejszych kompozycji chóralnych polskich kompozytorów zaliczanych do tzw. pokolenia 33’: Henryka Mikołaja Góreckiego, Krzysztofa Pendereckiego i Witolda Lutosławskiego.
Program otwiera Modlitwy do Małej Tereski Wojciecha Kilara – utwór skomponowany z okazji Jubileuszu Uniwersytetu Śląskiego, stanowiący obok Agnus Dei przykład zakorzenienia wokalnych kompozycji w średniowiecznej pobożności: medytacji, kontemplacji i modlitewnym skupieniu.
Podobnie po kluczowe symbole chrześcijaństwa – Trójcę, krzyż, opozycję ziemi i nieba, opowieść o Bogu i człowieku powołanym do Jego naśladowania sięga Krzysztof Penderecki. O Agnus Dei z Missa Brevis sam mistrz mówił, że to chyba najpiękniejsza kompozycja, jaką kiedykolwiek napisał. Z pewnością jest jedną z kilku najbardziej poruszających.
Komponując Miserere z Pasji wg św. Łukasza Penderecki miał tylko nieco ponad trzydzieści lat. Jako pierwszy z kompozytorów tej części świata, rządzonej przez komunistów, nie zawahał się podjąć tematu sakralnego. I jako pierwszy kompozytor wieku XX-go odważył się nawiązać do gatunku i genre’u historycznego, którego wzorzec idealny stanowi Pasja według św. Mateusza. Bachowską formę pasyjnego oratorium wypełnił muzyką, w której melodyka chorału gregoriańskiego, polifonia niderlandzka i faktura weneckich chori spezzati spotkały się z techniką dodekafoniczną, efektami aleatorycznymi i myśleniem sonorystycznym.
W jakim kontraście stoi w tym zestawieniu pieśń Henryka Mikołaja Góreckiego i jego aria „Hej, z góry, z góry! Kóniku bury” op. 75! Żwawsze, zgodne z oryginalną muzyką kurpiowską metrum, zadziorny charakter, a wydźwięk niemal erotyczny: podmiot liryczny w formie żeńskiej wyraźnie preferuje „łózecko”.
Koncert będą kontrapunktować dwie nowe, napisane specjalnie na tę okazję kompozycje Joanny Wnuk-Nazarowej – „Głos miłego mego”do biblijnego tekstu z „Pieśni nad pieśniami” na trzygłosowy chór żeński oraz „Dwa wiatry”do poezji Juliana Tuwima, która pojawia się w tym zestawieniu nieprzypadkowo. Wszakże formacja poetycka, z której wyrastał Tuwim manifestowała konieczność zwrotu bohaterów fantastycznych, przedstawianych w aurze tajemnicy, na pograniczu jawy i snu, a w swojej dziecięcej poetyckości, pięknie kontrastują z biblijną poetyką „Pieśni nad pieśniami”.