W oparach opery

Rytuał, misterium, opowieść, narracja, dźwięk w przestrzeni, przestrzeń dźwięku, obszar brzmienia, strefa multimediów, a może najprościej - scena? Tegoroczna Warszawska Jesień skieruje nasz wzrok, słuch i uwagę ku dosłownie i symbolicznie rozumianemu obszarowi „sceny” – za punkt wyjścia obrała „operę”. Ten „punkt wyjścia”, kojarzący się odbiorcy z pewną specyficzną przestrzenią teatralną i wieloaktowym dziełem, powiedzie nas przez meandry tradycji i współczesności ku całej obfitości form multimedialnych, parateatralnych i parascenicznych, począwszy od miniopery, poprzez teatr instrumentalny, monodramy obiektofonów aż po najbardziej skomplikowane i nowatorskie, zarówno w treści jak i w formie, dzieła multimedialne.

Jeśliś ciekawy – włóż nos na uszy

Matka i córka prowadzą hotel, w którym trują i ograbiają gości. Przez nieporozumienie ofiarą pada… Nie, nie zdradzę clou tej historii. Trudno, jeśliś do szału ciekaw, co było dalej – zajrzyj do Camusa. Ale nie tylko treść tworzy napięcie tej opery. I nie tylko magicznej mocy wideo, podbijające bębenka. Przede wszystkim temperaturę podgrzewa muzyka – sama i w konfiguracjach z głosami wokalnymi – wykorzystująca pełnię środków, coraz bardziej rozgorączkowana, kipiąca, dążąca do… Nie, nie zdradzę dokąd. Trudno, jeśliś ciekawy, włóż nos w opary (tej opery) – i zobacz na własne uszy.

Program:

Piia Komsi, sopran (Marta)
Aneta Łukaszewicz, mezzosopran (Matka)
Witold Żołądkiewicz, baryton (Jan)
Olga Siemieńczuk, sopran (Maria)
Julia Samojło, fortepian, keyboard
Maciej Piszek, keyboard
Leszek Lorent, Jarema Jarosiński, perkusja
CHAIN ENSEMBLE
Fabián Panisello, dyrygent
Alexis Baskind, reżyser dźwięku
Adam Dudek, wideo

Fabián Panisello Le malentendu * (wersja koncertowa opery kameralnej
do libretta na podstawie sztuki Alberta Camusa © Editions Gallimard, 1958
w adaptacji Juana Lucasa)

* pierwsze wykonanie w Polsce

www.warszawska-jesien.art.pl