Description
Koncert w Bazylice św. Jana musiał odbyć się za zgodą kardynała Benedetta Pamphiljego – jej ówczesnego archiprezbitera. Recital Händla w tej świątyni mógł być zresztą pomysłem samego Pamphiljego, cieszącego się opinią miłośnika sztuki – kolekcjonera i mecenasa, członka Akademii Arkadia. Wiadomo, że talent dwudziestojednoletniego wtedy kompozytora duchownego fascynował. Twierdził, że znajomość z Niemcem dała mu zastrzyk sił i odrodzenie poetyckiego talentu. W jednym z tekstów, o których umuzycznienie poprosił Händla, pisał, że słodkie tony Orfeusza mogą poruszyć skały, ale nie mogą sprawić, by zaczęły śpiewać. Przybysz z Hamburga, wymieniony z nazwiska w tytule utworu kardynała, miał już taką mocą dysponować.
Najważniejszym owocem współpracy Händla z duchownym był moralitet Il trionfo del Tempo e del Disinganno. Alegoryczna akcja oratorium przedstawia wybór między zmysłowymi przyjemnościami oddanymi poprzez ich personifikację w postaci Piacere (Przyjemność) a cnotami etycznymi, reprezentowanymi przez Tempo (Czas) i Disinganno (Rozczarowanie). Bohaterka postawiona przed tym dylematem to Bellezza (Piękno). W dziele na pozór abstrakcyjnym, inspirowanym Triumfami Petrarki, Pamphilj również znalazł miejsce na przywołanie postaci swojego protegowanego. W pałacu Piacere pojawia się bowiem „wdzięczny młodzieniec” o uskrzydlonych dłoniach, który wzbudza zachwyt swoją grą na organach. Nie ulega żadnej wątpliwości, że purpuratowi chodziło w tym miejscu o samego Händla. Życzliwość Pamphiljego być może graniczyła już nawet z zadurzeniem. Wiemy jednak, że artysta jego fascynacji nie odwzajemniał. Charles Jennens, autor libretta Mesjasza, wspominał, że po latach kompozytor niezbyt pochlebnie wyrażał się o swoim włoskim mecenasie. „Dlaczego «dureń»? Bo napisał oratorium? Mnie też mógłbyś nazywać durniem z tego samego powodu” – pytał go Jennens. „I nazywałbym, gdybyś się do mnie tak umizgiwał” – odpowiedział wówczas kompozytor.
Program:
Georg Friedrich Händel
Il trionfo del Tempo e del Disinganno – oratorium HWV 46a
W koncercie jest przewidziana przerwa.
Wykonawcy:
Giovanni Antonini – dyrygent
Il Giardino Armonico
Anett Fritsch – Bellezza (sopran)
Julia Lezhneva – Piacere (sopran)
Lucile Richardot – Disinganno (mezzosopran)
Krystian Adam Krzeszowiak – Tempo (tenor)