Andrzej Kondratiuk
BIG BANG
Reżyseria: Piotr Ratajczak
Scenografia i reżyseria światła: Marcin Chlanda
Kostiumy: Grupa MIXER
Plastyka ruchu: Arkadiusz Buszko
Muzyka: Tomasz Lewandowski
Asystentka ds. scenografii i kostiumów: Małgorzata Domańska
Realizacja światła: Waldemar Zatorski
Realizacja dźwięku: Michał Cacko
Producentka wykonawcza i asystent reżysera: Klaudia Błazik
Obsada:
Hela Wrońska, gospodyni – Izabela Dąbrowska
Baśka – Joanna Król
Zosia, sklepowa – Ilona Ostrowska
Kazimierz, pastuch – Wojciech Chorąży
Stasiek Skrzypek – Marcin Gaweł
Naukowiec – Andrzej Konopka
Mietek Wroński, gospodarz – Sławomir Pacek
Janek – Michał Żurawski

Data premiery: 10 września 2021

W jednej z niczym niewyróżniających się polskich wsi na Mazowszu ląduje w nocy statek kosmiczny. Zaskoczeni mieszkańcy czują się zaszczyceni faktem, że przybysze z kosmosu wybrali właśnie ich miejscowość. Postanawiają zatem przywitać gości najgodniej jak tylko potrafią: zakładają odświętne ubrania, sprzątają, a na suto zastawionym stole ląduje m.in. skrzynka wódki i najlepsze potrawy. Tak zaczynają się zakrapiane alkoholem nocne Polaków rozmowy o: życiu, śmierci, seksie, kosmitach i o kondycji ludzkości. Bohaterowie wygłaszają swoje przemyślenia na temat współczesnego świata i gatunku ludzkiego.
Tekst napisany został początkowo jako sztuka teatralna z elementami science fiction, którą potem twórcy zaadaptowali na potrzeby filmu. I tak w 1989 roku powstał kultowy BIG BANG Andrzeja Kondratiuka, a cytaty z dialogów zyskały rangę prawd absolutnych. Prawd o naturze i przywarach nas, Polek i Polaków.
Spektakl dotyka ważnych zjawisk aktualnej rzeczywistości: mnożących się globalnych teorii spiskowych, zagubienia ludzi w zrozumieniu skomplikowanych mechanizmów rzeczywistości, potrzebie godności i uznania, stając się refleksją nad naszymi rodzimymi przywarami.
Od powstania tekstu minęło 30 lat. W międzyczasie wiele się wydarzyło i zmieniło: staliśmy się częścią Europy, statystycznie jesteśmy lepiej wykształceni, mamy nieograniczony dostęp do źródeł wiedzy, etc. Najwyższy czas na ponowną refleksję i nową interpretację, bo... "stół się, kurna, kończy tu. A gdzie się kończy kosmos?".

Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.