Opis
„Republika marzeń” na motywach opowiadań Brunona Schulza.
Twórczość Brunona Schulza jest dla artystów teatru pokusą i wyzwaniem. W jego opowiadaniach poetyckie słowo kreuje rzeczywistość, konstruując z ulotnych sennych wizji fascynujący, kompletny świat, pozostawiający niewielką przestrzeń dla żywej tkanki spektaklu.
Autorzy „Republiki marzeń” odkłamują mit o prozie Schulza jako niedostępnej dla teatru. Otwierają …
Twórczość Brunona Schulza jest dla artystów teatru pokusą i wyzwaniem. W jego opowiadaniach poetyckie słowo kreuje rzeczywistość, konstruując z ulotnych sennych wizji fascynujący, kompletny świat, pozostawiający niewielką przestrzeń dla żywej tkanki spektaklu.
Autorzy „Republiki marzeń” odkłamują mit o prozie Schulza jako niedostępnej dla teatru. Otwierają …
„Republika marzeń” na motywach opowiadań Brunona Schulza.
Twórczość Brunona Schulza jest dla artystów teatru pokusą i wyzwaniem. W jego opowiadaniach poetyckie słowo kreuje rzeczywistość, konstruując z ulotnych sennych wizji fascynujący, kompletny świat, pozostawiający niewielką przestrzeń dla żywej tkanki spektaklu.
Autorzy „Republiki marzeń” odkłamują mit o prozie Schulza jako niedostępnej dla teatru. Otwierają ją na wszelkie formy teatralnej materialności, zmiennej, płynnej, ulegającej ciągłym metamorfozom. Odkrywają demiurgiczne właściwości wieloznacznych Schulzowskich metafor - ukrytą w słowach siłę uruchamiania skojarzeń, inspirowania działań, wywoływania ruchu. Przeplatają różnorodne motywy zaczerpnięte z Schulzowskiej narracji, jak w orientalnych arabeskach, z przeplatających się krętych nitek i ornamentów budując niezwykły, gęsty, bujny i uchwytny każdym zmysłem świat.
Zapraszamy Państwa do przestrzeni Sanatorium pod Klepsydrą, opuszczonej i dziwnej, w której czas cofa się o jeden interwał, a więc wszystko może się zdarzyć. W której archetypiczna postać Ojca zderza się ze zwielokrotnioną figurą Józefa-Syna, budując całą gamę relacji, od afirmacji po negację. Przy okazji do „teatru w teatrze”, w którym z aktorskimi i reżyserskimi zadaniami mierzy się pewien zespół.
Nade wszystko pragniemy dać impuls do refleksji, na ile teatr - każdy teatr - może być metaforą rzeczywistości, „republiką marzeń”, modelową wspólnotą marzycieli. Uniwersalną, bo wszyscy jesteśmy po troszę marzycielami.
scenariusz i reżyseria – IGOR GORZKOWSKI
choreografia – IWONA PASIŃSKA
asystent spektaklu – JERZY KAŹMIERCZAK
muzyka – JOHN ZORN, JAMIE SAFT, YVES WEYH, DAVID KRAKAUER, ERICK FRIEDLANDER, RABBINICAL SCHOOL DROPOUTS
scenografia – ANDRZEJ GRABOWSKI
kostiumy – ADRIANA CYGANKIEWICZ, ANDRZEJ GRABOWSKI
Twórczość Brunona Schulza jest dla artystów teatru pokusą i wyzwaniem. W jego opowiadaniach poetyckie słowo kreuje rzeczywistość, konstruując z ulotnych sennych wizji fascynujący, kompletny świat, pozostawiający niewielką przestrzeń dla żywej tkanki spektaklu.
Autorzy „Republiki marzeń” odkłamują mit o prozie Schulza jako niedostępnej dla teatru. Otwierają ją na wszelkie formy teatralnej materialności, zmiennej, płynnej, ulegającej ciągłym metamorfozom. Odkrywają demiurgiczne właściwości wieloznacznych Schulzowskich metafor - ukrytą w słowach siłę uruchamiania skojarzeń, inspirowania działań, wywoływania ruchu. Przeplatają różnorodne motywy zaczerpnięte z Schulzowskiej narracji, jak w orientalnych arabeskach, z przeplatających się krętych nitek i ornamentów budując niezwykły, gęsty, bujny i uchwytny każdym zmysłem świat.
Zapraszamy Państwa do przestrzeni Sanatorium pod Klepsydrą, opuszczonej i dziwnej, w której czas cofa się o jeden interwał, a więc wszystko może się zdarzyć. W której archetypiczna postać Ojca zderza się ze zwielokrotnioną figurą Józefa-Syna, budując całą gamę relacji, od afirmacji po negację. Przy okazji do „teatru w teatrze”, w którym z aktorskimi i reżyserskimi zadaniami mierzy się pewien zespół.
Nade wszystko pragniemy dać impuls do refleksji, na ile teatr - każdy teatr - może być metaforą rzeczywistości, „republiką marzeń”, modelową wspólnotą marzycieli. Uniwersalną, bo wszyscy jesteśmy po troszę marzycielami.
scenariusz i reżyseria – IGOR GORZKOWSKI
choreografia – IWONA PASIŃSKA
asystent spektaklu – JERZY KAŹMIERCZAK
muzyka – JOHN ZORN, JAMIE SAFT, YVES WEYH, DAVID KRAKAUER, ERICK FRIEDLANDER, RABBINICAL SCHOOL DROPOUTS
scenografia – ANDRZEJ GRABOWSKI
kostiumy – ADRIANA CYGANKIEWICZ, ANDRZEJ GRABOWSKI
